Typy dachówek ceramicznych

Wiele osób, decydując się na wybór pokrycia dachowego, rozważa zakup dachówek ceramicznych. Cieszą się one uzasadnioną dobrą opinią, zarówno ze względu na bardzo wysoką trwałość i odporność na warunki zewnętrzne, jak i szeroką ofertę obejmującą nie tylko różne kształty, ale również sposoby wykończenia powierzchni. Dach z ułożonymi dachówkami będzie prezentował się bardzo dobrze, niezależnie od kształtu bryły budynku czy rodzaju elewacji.

Dlaczego warto zdecydować się na dachówkę ceramiczną?

Dachówka ceramiczna jest jednym z najstarszych rodzajów trwałego pokrycia dachowego, które w różnych odmianach było znane w niemal wszystkich kulturach od starożytnej Mezopotamii po imperium Inków. Choć na przestrzeni wieków bardzo zmieniła się zarówno stosowana technologia wypalania dachówki, jak i jej wykańczania, wciąż o jakości decyduje przede wszystkim odpowiedni dobór materiałów – szlachetnej gliny, dodatku minerałów i substancji modyfikujących z niewielką ilością melafiru lub piasku kwarcowego. Dzięki rozdrobnieniu i wymieszaniu składników, a następnie wysuszeniu i dwuetapowemu wypalaniu gotowe dachówki mogą osiągnąć wytrzymałość pozwalającą na eksploatację przez dziesiątki lat – wyjaśnia ekspert z firmy Dachlux, która dostarcza pokrycia dachowe.

Stosowanie dachówek ceramicznych wciąż jest bardzo popularne, a pokrycia z niej wykonane uważa się za niezwykle eleganckie i prestiżowe. Poza wysoką trwałością i atrakcyjnym i wyglądem za korzystaniem z dachówki przemawiają jej dobre parametry eksploatacyjne. Dachówka dostarczona przez sprawdzonego producenta będzie się odznaczała niewielką nasiąkliwością, dzięki czemu nie jest narażona na pękanie, a także staje się stosunkowo odporna na zabrudzenia. Odpowiednie wykończenie gwarantuje dobrą ochronę przed tzw. korozją biologiczną.

Dla trwałości dachu pokrytego dachówkami ceramicznymi ma znaczenie także ich spora masa. Choć duży ciężar materiału oznacza konieczność wykonania odpowiednio wytrzymałej więźby dachowej, to jednocześnie wiąże się z lepszym zabezpieczeniem przed bardzo silnym wiatrem. Ciężkie pokrycia dachowe łatwiej znoszą dużą siłę ssącą wiatru powstającą podczas silnych podmuchów od strony zawietrznej. Dzięki specyficznemu sposobowi mocowania dachówek oraz ich stosunkowo niewielkim rozmiarom są one o wiele mniej narażone na zniszczenie podczas gwałtownych zjawisk atmosferycznych.

Wielkimi atutami dachówek jest duża różnorodność kształtów. Produkowane są zarówno klasyczne odmiany dachówek odwołujące się do tradycji, jak i konstrukcje lepiej przystosowane do brył bardziej nowoczesnych budynków. Dachówki są też oferowane w różnych wykończeniach, które mają wpływ nie tylko na to, jak się prezentują, ale także na ich własności użytkowe.

Rodzaje dachówek ze względu na kształt

Istnieje wiele rodzajów dachówek wyróżnianych na podstawie kształtu. Poza klasycznymi modelami odwołującymi się do historycznych typów dachówek ceramicznych oraz modeli nimi inspirowanych w sprzedaży znajduje się duża liczba produktów, których kształt lub wybarwienie wynikają z tradycji regionalnych, a także takich, które zostały opracowane na potrzeby różnych szczególnych rozwiązań, np. dachów o niewielkim nachyleniu.

Najbardziej tradycyjnym rodzajem dachówki, który wciąż można znaleźć w ofercie niektórych wytwórców, są klasyczne dachówki „mnich–mniszka”. Do krycia dachu są tu wykorzystywane dwa rodzaje dachówek o nieco innym kształcie, różniącym się wyobleniem. Elementy bardziej płaskie są układane w niższej warstwie, tak by od górnej strony tworzyła się wypukłość, a dwie sąsiadujące ze sobą dachówki są przykrywane dachówką bardziej wyobloną, skierowaną wypukłością ku górze. Ten rodzaj pokrycia jest zwykle używany na budynkach historycznych albo takich, które znajdują się w ich sąsiedztwie.

 Innym rodzajem dachówki jest tradycyjna karpiówka. W tym przypadku mamy do czynienia z pojedynczy elementem, którego kształt przypomina łuskę karpia. Dachówki tego typu są raczej wąskie i dobrze nadają się do krycia dachów o bardziej skomplikowanej budowie. Karpiówka może być układana zarówno w tzw. łuskę, jak i w tzw. koronkę. Przy układaniu „w łuskę” kolejne poziome rzędy dachówki są w stosunku do siebie przesunięte. Układanie „w koronkę” oznacza, że dwa rzędy tworzą całość – niższy jest nieco obniżony i przesunięty w stosunku do wyższego. Kolejne są montowane niżej w odległości wynikającej z długości dachówek.

Klasyczną dachówką jest również dachówka holenderska, tzw. esówka. Dachówki tego rodzaju mają kształt litery „S” i są układane w taki sposób, że część wypukła jednej dachówki zachodzi nieco na część wklęsłą drugiej.

Nieco mniej rozpowszechnionym typem dachówki jest dachówka marsylska, w której są zrobione specjalne zakładki, dzięki którym możliwe jest połączenie sąsiadujących dachówek w taki sposób, że stykają się ze sobą ich specjalne wyprofilowania, eliminując ryzyko podciekania. Zasada ta jest stosowana w większości współczesnych dachówek z tzw. zamkami. Umieszczone ze wszystkich stron pojedynczej dachówki sprawiają, że szczelność dachu jest o wiele większa. Stosowanie zamków sprawdza się zwłaszcza w modnych ostatnio dachówkach płaskich, które świetnie pasują do nowoczesnych projektów.

Rodzaje dachówek ze względu na sposób wykończenia powierzchni

Dachówki różnią się od siebie nie tylko swoim kształtem, ale również sposobem wykończenia powierzchni. Przesądza on w dużej mierze o ich wyglądzie, a także wpływa na szereg cech użytkowych. Najbardziej tradycyjnym rodzajem dachówki jest dachówka naturalna, która powstaje w procesie wypalania i nie jest dodatkowo wykańczana. Najbardziej charakterystycznymi cechami dachówek naturalnych jest dość niejednolite wybarwienie nawet wśród elementów pochodzących z tej samej partii. Wynika ono z odmiennej zawartości pigmentu w surowej glinie i nie jest w żaden sposób korygowane podczas produkcji. Kolejną cechą dachówki naturalnej jest to, że ma ona matową i odrobinę bardziej chropowatą powierzchnię, może więc być bardziej narażona na zabrudzenia i porastanie.

Innym sposobem wykańczania dachówki jest poddawanie jej procesowi angobowania. W tym przypadku wysuszona i wstępnie wypalona dachówka jest następnie pokrywana specjalną mieszanką barwnika oraz gliny, po czym wypalana ponownie. Dzięki temu procesowi można ściśle kontrolować wybarwienie dachówek. Taki sposób produkcji pozwala na uzyskanie wyrobów niemalże jednolitych pod względem kolorystycznym, a jednocześnie takich, których powierzchnia jest bardziej gładka niż w dachówkach naturalnych. Oznacza to zwykle rzadsze czyszczenie dachówek angobowanych i większą odporność na porastanie i nieco większy połysk.

Dachówki o najbardziej charakterystycznym wyglądzie i „blasku” to dachówki glazurowane. W tym przypadku dachówka jest również produkowana wieloetapowo – podobnie jak przy nakładaniu angoby, tak i przy glazurowaniu na wstępnie wypaloną dachówkę nakładana jest powłoka składająca się z gliny oraz barwnika, do tej mieszanki dodawany jest jednak krzem. W wysokiej temperaturze warstwa glazury ulega zeszkleniu, a powierzchnia staje się bardzo gładka i lśniąca. Dachówki glazurowane są zalecane tam, gdzie budynek jest szczególnie narażony na korozję biologiczną i pokrywanie się mchem lub porostami. Takie rozwiązanie sprawdzi się również w pobliżu drzew, gdy na połać dachu mogą opadać liście, igły bądź fragmenty gałęzi.