Podwójna diagnoza – podwójne wyzwanie?

Podwójna diagnoza postrzegana jest często przez pacjentów jako duże wyzwanie, zarówno dla nich, jak i lekarzy oraz terapeutów. Proces leczenia uzależnień jest czasochłonny i wymaga sporo wysiłku od osób, które chcą zacząć życie w trzeźwości. Otrzymanie dodatkowej diagnozy może wydawać się poważną przeszkodą na drodze do wyzdrowienia. Czy wyjście z nałogu jest możliwe przy podwójnej diagnozie?

Czym jest podwójna diagnoza?

Termin „podwójna diagnoza” oznacza, że pacjent cierpi na zaburzenia psychiczne oraz zmaga się z uzależnieniem od substancji psychoaktywnych. Bardzo często trudno jest jednoznacznie stwierdzić, która choroba była pierwsza. Substancje psychoaktywne mogą powodować np. stany depresyjne, zaburzenia lękowe, a także przyczynić się do rozwoju innego rodzaju zaburzeń. Z drugiej strony, osoby cierpiące na problemy psychiczne mają tendencję do sięgania po substancje psychoaktywne oraz alkohol, w których szukają ukojenia. Czasem powstaje w ten sposób błędne koło – osoba cierpiąca na zaburzenia psychiczne stara się złagodzić ich objawy substancjami, od których się uzależnia i które mogą spowodować zaostrzenie choroby. W przypadku pacjentów zmagających się z uzależnieniami i zaburzeniami psychicznymi kluczowe znaczenie ma szczegółowy wywiad z pacjentem oraz prawidłowe rozpoznanie objawów zaburzeń psychicznych, z których niektóre można błędnie przypisać do objawów uzależnienia. Lekarz zwraca uwagę na stan zdrowia pacjenta, historię chorób, a także obciążenie genetyczne zaburzeniami psychicznymi. Warto zatem wybierać placówki z zapleczem medycznym, takie jak ośrodek leczenia uzależnień Primum Vivere.

Jak leczy się pacjentów z podwójną diagnozą?

Podwójna diagnoza może nieco skomplikować i wydłużyć proces leczenia. Pacjent potrzebuje pomocy zarówno terapeuty uzależnień, jak i psychiatry. Ważna jest również prawidłowo przeprowadzona detoksykacja organizmu, której przebieg i długość zależy od przyjmowanych substancji psychoaktywnych. Terapia uzależnień bywa wspierana leczeniem farmakologicznym, łagodzącym objawy zespołu abstynencyjnego. Pacjenci z podwójną diagnozą przechodzą leczenie zintegrowane, co oznacza, że równolegle do terapii uzależnień, biorą udział w psychoterapii oraz mogą przyjmować leki przepisane przez psychiatrę. Zależnie od stanu pacjenta, może być konieczne przeprowadzenie detoksu oraz leczenia uzależnienia przed rozpoczęciem leczenia zaburzeń psychicznych. Odzyskanie trzeźwości pozwala pacjentowi przejść do kolejnego etapu i podjąć pracę z psychiatrą.