Hala stalowa - konstrukcja spełniająca kryteria środowiskowe, ekonomiczne i społeczne

Wybór klasy wykonania hali stalowej to czteroetapowa procedura, która rozpoczyna się od określenia klasy konsekwencji zniszczenia. To również wybór kategorii użytkowania oraz wybór kategorii produkcji. Hala stalowa ma być oczywiście nieszkodliwa dla środowiska, ekonomiczna, funkcjonalna i bezpieczna, czego nie trzeba właściwie komentować. Jednak ciekawostką jest, że te kryteria same w sobie wymienione są właśnie w klasie konsekwencji zniszczenia.

Określenie klasy konsekwencji zniszczenia przy wyborze klasy wykonania hali stalowej

Klasa konsekwencji jest określana po to, by budynki i inne konstrukcje budowlane były wznoszone z zachowaniem odpowiedniego poziomu kontroli jakości. Klasa konsekwencji w przypadku budynku jest zależna od rodzaju budynku, wysokości, układu pięter i sposobu użytkowania. Norma PN-EN 1990 wskazuje trzy klasy konsekwencji zniszczenia konstrukcji, gdzie zagrożenie życia ludzkiego lub konsekwencje ekonomiczne, społeczne i środowiskowe są kolejno:

• wysokie lub bardzo duże dla klasy CC3,
• przeciętne lub znaczne dla klasy CC2,
• niskie lub małe dla klasy CC1.

Klasa konsekwencji zniszczenia mówi więc o kryteriach środowiskowych, ekonomicznych i społecznych. Te kryteria przy budowie hal stalowych są ważne rzecz jasna nie tylko a propos potencjalnego zniszczenia. Mówiąc w dużym uproszczeniu: hala stalowa musi być zaprojektowana tak, by jej cały proces budowy i eksploatacji nie był szkodliwy dla środowiska, by była opłacalna, funkcjonalna i spełniała wszelkie normy BHP.

Wybór kategorii użytkowania i kategorii produkcji przy wyborze klasy wykonania hali stalowej

Jak mówią nam przedstawiciele firmy Profix z Krakowa, kategoria użytkowania dotyczy zakresu ryzyka wynikającego z działania, na które konstrukcja, czyli na przykład nasza hala stalowa, będzie narażona w czasie budowy i eksploatacji. Norma PN-EN 1090-2 wyróżnia dwie kategorie użytkowania:

• SC1 — Konstrukcje i elementy projektowane na oddziaływania przeważająco statyczne, np. budynki: konstrukcje, elementy i połączenia projektowane na oddziaływania sejsmiczne w rejonach niskiej aktywności sejsmicznej, gdy wymagane jest niska klasa ciągliwości DCL: konstrukcje i elementy projektowane na oddziaływanie zmęczeniowe od dźwignic klasy S0.
• SC2 — Konstrukcje i elementy projektowane na oddziaływania zmęczeniowe wg EN 1993 (np. mosty drogowe i kolejowe, dźwignice klasy od S1 do S9, konstrukcje wrażliwe na drgania wywołane wiatrem, tłumem lub maszynami wirnikowymi): konstrukcje, elementy i połączenia projektowane na oddziaływanie sejsmiczne w rejonach średniej i wysokiej aktywności sejsmicznej, gdy wymagana jest średnia lub wysoka klasa ciągliwości DCM lub DCH.

Ta sama norma określa również kategorie produkcji odzwierciedlające ryzyko wynikające ze stopnia złożoności procesu wytwarzania konstrukcji i jej elementów, który może wiązać się z zastosowaniem określonych technik, procedur i narzędzi zarządczych.

Na podstawie powyższego i tzw. matrycy decyzyjnej określa się klasę wykonania hali stalowej lub innego obiektu.