Czym są ceny transferowe?

Co to jest cena? To wie każde dziecko. To należność za towar lub usługę. Obok zwykłych cen występują jednak także mniej znane ceny transferowe, które stosuje się w szczególnych sytuacjach określanych przez ustawy i rozporządzenia ministerialne. Czym są ceny transferowe, kogo dotyczą i co mówi o nich polskie prawo podatkowe? Tego wszystkiego dowiesz się z tekstu poniżej.

Ceny transferowe – co to jest i kogo dotyczy?

Ceny transferowe obowiązują w wyjątkowych sytuacjach. Jakich podmiotów dotyczą i w jakich okolicznościach? Odpowiedzi na te pytania udziela Kancelaria Doradztwa Podatkowego Jacek Pukaluk:

Ceny transferowe są stosowane, gdy strony transakcji wiąże jakaś relacja, na przykład są to członkowie jednej grupy kapitałowej. Powiązania nie muszą być formalne. Mogą być też rodzinne i osobiste. Oprócz tego ceny transferowe obejmuj transakcje przeprowadzane z podmiotem działającym w raju podatkowym.

Ceny transferowe obowiązują zazwyczaj w krajach o wysokim opodatkowaniu i oznaczają konieczność ustalania cen na poziome rynkowym w transakcjach między powiązanymi podmiotami. Wprowadzono je, m.in. po to, aby uniemożliwić podmiotom czerpanie zysków z przerzucania dochodów między rynkami o różnych przepisach podatkowych.

Ceny transferowe według polskiego prawa podatkowego

W Polsce ceny transferowe obowiązują od 2000 roku z inicjatywy Marka Belki. Regulują je następujące przepisy:

• ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych,
• ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• ustawa o podatku od towarów i usług,
• ordynacja podatkowa,
• rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 10 września 2009 r. w sprawie sposobu i trybu określania dochodów osób prawnych w drodze oszacowania oraz sposobu i trybu eliminowania podwójnego opodatkowania osób prawnych w przypadku korekty zysków podmiotów powiązanych (Dz.U. z 2009 r. Nr 160, poz. 1268).

Podatnik jest zobowiązany sporządzić dokumentację podatkową, gdy jego transakcje z podmiotem powiązanym lub podmiotem zarejestrowanym w raju podatkowym przekroczą: 100 000 euro przy transakcji nieprzekraczającej 20% kapitału zakładowego, 30 000 euro przy świadczeniu usług, sprzedaży lub udostępnianiu wartości niematerialnych i prawnych, 50 000 euro w innych sytuacjach. Organ podatkowy może zażądać okazania takiej dokumentacji. Wezwany do tego podmiot ma 7 dni na jej dostarczenie. W przeciwnym razie organ skarbowy wylicza rynkową wartość transakcji, a na różnicę narzuca 50% opodatkowania sankcyjnego.