Czym charakteryzuje się ser iberyski?

Regiony iberyjskie słyną z długodjrzewających wędlin i serów, które swymi walorami smakowymi podbijają nie tylko całą Hiszpanię, ale i świat. Wyrazistość i zwarta struktura to kwintesencja kuchni śródziemnomorskiej, dlatego częstym dodatkiem do tego typu dań są właśnie sery hiszpańskie. Te pochodzące z Półwyspu Iberyjskiego wyróżnia sposób wytwarzania oraz składniki, które w tym procesie wykorzystano. W dzisiejszym artykule opowiemy, czego zasługą jest aksamitna konsystencja i mleczny smak serów iberyjskich.

Półwysep Iberyjski a doskonałe hiszpańskie wyroby

Wyroby z Półwyspu Iberyjskiego cieszą się popularnością na całym świecie. Kluczową rolę w ich jakości i smaku stanowią warunki środowiskowe, w których prowadzone są hodowle zwierząt. Naturalne środowisko i dostęp do występującego w nim pożywienia sprawia, że wyroby, takie jak wędliny czy sery nie tylko smakują lepiej, ale są też zdrowsze. Dodatkowym atutem jest produkcja nieodbiegająca daleko od tradycyjnych metod. Wielu hiszpańskich dostawców kiełbas i serów to producenci z wieloletnią historią i doświadczeniem, którzy kontynuują produkcję rozpoczętą przez starsze pokolenia.

Co sprawia, że sery iberyjskie mają tak wyjątkowy smak?

Wyjątkowe walory smakowe zapewnia serom iberyjskim połączenie trzech rodzajów mleka w odpowiednich proporcjach. Są to kolejno:

• mleko owcze o dużej zawartości tłuszczu i białka bogate w witaminy, takie jak aminokwasy, potas, fosfor czy wapń, których ilość jest większa niż w przypadku mleka krowiego, dzięki mleku owczemu konsystencja sera jest jednolita i gładka, a jego smak zyskuje słodko-orzechową nutkę;
• mleko kozie – odznacza się dużą zawartością żelaza, cynku i manganu, jest również źródłem witaminy D, niacyny, ryboflawiny (witaminy B2), tiaminy (witaminy B1) oraz kwasu askorbinowego (witaminy C);
• mleko krowie – dostarcza dużej ilości cynku, fosforu, magnezu i potasu, jest doskonałym źródłem wapnia; mleko krowie zapewnia serom delikatny smak i gładką strukturę.

Ser iberyjski leżakuje przez około 60 dni i dojrzewa. Jak wyjaśnia dostawca wyrobów hiszpańskich Sklep Corrida, w tym czasie nabiera charakterystycznego smaku i aromatu, zyskuję aksamitną konsystencję i twardnieje. Zawartość mleka koziego, owczego i krowiego sprawia, że ser rozpuszcza się na podniebieniu i zachwyca walorami smakowymi.

Serwowanie serów iberyjskich

Historia serów sięga czasów starożytnych, kiedy to pasterze hodowali krowy, owce i kozy do pozyskania mleka. Słoneczny klimat Półwyspu Iberyjskiego prowadził do fermentacji przechowywanego mleka. Proces ten wzmagały zawarte w nim bakterie kwasu mlekowego, które pod wpływem ciepła prowadziły do koagulacji mleka w twaróg i serwatkę. Szybko zauważono, że powstały wyrób po oddzieleniu go od serwatki nadaje się do spożycia zarówno na surowo, jak i po suszeniu na słońcu. Do dziś sery stanowią nieodłączny element wielu kuchni świata. Serwowane są na zimno i na ciepło w wielu regionalnych potrawach włoskich, hiszpańskich czy polskich.

Hiszpańskie tapas

Ser iberyjski doskonale smakuje serwowany na zimno, dlatego stał się często wybieranym składnikiem hiszpańskiej przystawki – tapas. Krojony w plastry, kostki czy też zestawiony z zielonymi lub czarnymi oliwkami i chorizo jest świetną i smaczną przekąską. Żółtawy kolor i zwarta, gładka konsystencja doskonale prezentują się na drewnianych deskach do serwowania w towarzystwie hiszpańskich wędlin długodojrzewających, winogron, oliwek i daktyli.

Ser iberyjski na ciepło

Lekko ciągnące się, stopione sery to idealny dodatek do wielu potraw serwowanych na ciepło. Choć ser iberyjski to tradycyjny wyrób hiszpański, nic nie stoi na przeszkodzie, by wykorzystać go w daniach innych kuchni świata. Starty na cienkich oczkach będzie doskonałym zamiennikiem parmezanu wykorzystywanego do zwieńczenia spaghetti czy risotto. Doskonale skomponuje się z włoską pizzą, podbije smak nadziewanych zrazów lub krokietów oraz podkreśli walory blinów, czyli placków ziemniaczanych będących przysmakiem litewskim, który jest potrawą szczególnie charakterystyczną dla obecnych terenów polskiej Suwalszczyzny.