Rury w instalacjach kanalizacyjnych. Jakie standardy muszą spełniać?

Systemy odprowadzające ścieki muszą działać efektywnie i niezawodnie. Wszystkie użyte do ich budowy elementy muszą spełniać ściśle określone wymagania, które zapewniają właściwy przepływ i bezawaryjną pracę. Instalacje kanalizacyjne mogą transportować ścieki dzięki odpowiedniemu spadkowi lub wytwarzanemu ciśnieniu. W tym drugim przypadku stosowane rury muszą być odporne na podwyższone ciśnienie i mieć odpowiednio szczelne połączenia.

Rury kanalizacyjne wewnątrz budynków

Każda instalacja kanalizacyjna składa się z części usytuowanej wewnątrz budynku, która przesyła nieczystości w obrębie jednej kondygnacji i poszczególnych pionów oraz przyłącza, które pozwala na wyprowadzenie ścieków poza budynek i przekazanie do systemu kanalizacyjnego.

Rury kanalizacyjne układane wewnątrz budynku to najczęściej instalacje wykonane z tworzywa sztucznego – polipropylenu (PP) albo polichlorku winylu (PVC). W starszych budynkach można jeszcze spotkać funkcjonujące rury żeliwne lub ceramiczne zrobione z kamionki. Systemy z tworzyw sztucznych są bardzo wygodne w instalacji i obsłudze, nie korodują, są lekkie i łatwo je w razie potrzeby wymienić, choć ich trwałość i odporność jest bardzo duża.

Rury kanalizacyjne używane w budynkach, podobnie jak wszystkie inne materiały budowlane, muszą posiadać odpowiednie dopuszczenie do obrotu w postaci znaku CE lub znaku budowlanego B. Szczegółowe parametry, jakie muszą spełniać poszczególne typy rur, są podane w odpowiednich normach: w przypadku rur z PVC będzie to PN-EN 1401, a dla rur z PP PN-EN 1852 lub PN-EN 13476 1-3 w zależności od typu.

Rury kanalizacyjne stosowane wewnątrz budynku są zwykle łączone dzięki specjalnym kielichom z uszczelkami. W podejściach, czyli połączeniach między poszczególnymi urządzeniami – odpływem toalety, umywalki czy prysznica – stosuje się rury o średnicach dobranych do ilości ścieków. W przypadku toalety będzie to 110 mm, pozostałe urządzenia mogą wykorzystywać mniejsze średnice 75, 50 a w niektórych przypadkach nawet 40 mm. Rury umieszczone w pionach muszą mieć przynajmniej taką średnicę jak najszersze doprowadzone do nich podejście.

Rury kanalizacyjne na zewnątrz budynków

Zadaniem rur kanalizacyjnych umieszczonych na zewnątrz budynku jest odprowadzenie ścieków do systemu kanalizacyjnego. Rodzaj użytych rur zależy w tym przypadku od typu systemu kanalizacyjnego stosowanego na danym obszarze oraz wymagań przedstawianych przez przedsiębiorstwo wodno-kanalizacyjne obsługujące dany teren. W przypadku systemów grawitacyjnych mogą być najczęściej użyte rury z PVC, PP lub PE. Jeśli mamy do czynienia z kanalizacją ciśnieniową najczęściej wymagane są rury PE wg normy PN-EN 12201-2.

Systemy kanalizacji ciśnieniowej są stosowane tam, gdzie instalacje grawitacyjne nie mogą funkcjonować ze względu na ukształtowanie terenu lub rozległość zabudowy. W takiej sytuacji często są stosowane systemy oparte na działaniu pompowni ścieków, takich jak np. produkowane przez firmę INWAP. Rury używane w takich instalacjach muszą być odporne na panujące w układzie ciśnienie, a jednocześnie oferować niewielkie opory przepływu dzięki niskiej chropowatości. Częstym wyborem w takich systemach są rury PE 100 lub PE 100 RC pracujące z ciśnieniem nominalnym PN 10 albo większym.