Jak wygląda wypalanie blachy?

Nasz tekst może być czytany także przez ludzi niekoniecznie oswojonych z branżą hutniczą, więc tych informujemy, że nie ma żadnej analogii między wypalaniem blach a wypalaniem cegieł. Jest to zupełnie inny proces. Wypalanie blach to po prostu wycinanie z większych ich arkuszy mniejszych fragmentów o dowolnych, czasem nawet bardzo skomplikowanych kształtach. Szczególnie twardych blach stalowych nie da się ciąć nawet najmocniejszymi nożycami, dlatego też robi się to metodą tzw. wypalania.

Metody wypalania blach

Na świecie stosowane są trzy podstawowe technologie wycinania blach poprzez wypalanie; to metody: plazmowa, tlenowa oraz laserowa. Oczywiście większość prac związanych z wypalaniem blach wykonywana jest przy użyciu odpowiednich automatów. W dalszej części niniejszego tekstu opiszemy każdą z tych metod, posługując się wiedzą, którą na ten temat podzielili się z nami specjaliści z firmy HURTOSTAL 2 ze Szczecina.

Wypalanie tlenem

Wypalanie tlenem to najstarsza metoda wycinania blach, stosunkowo powolna, a jednak umożliwiająca dość precyzyjną obróbkę materiału o grubości do 300 mm, co stanowi jej  najważniejszą zaletę. Cięty materiał doprowadzany jest do temperatury zapłonu, co wywołuje jego spalenie w obszarze wyznaczonej ścieżki, a powstałe w ten sposób płynne tlenki są usuwane silnym strumieniem gazowym pod wysokim ciśnieniem. Jeśli tylko palnik tlenowy będzie dokładnie ustawiony to można uzyskać idealnie prostopadłą powierzchnię cięcia i krawędź niewymagającą dalszej obróbki. Cięcie tlenowe stosowane jest zazwyczaj przy obróbce blach grubszych niż 25 mm, a maksymalna prędkość tego procesu przy tej grubości wynosi około 500 mm. Szczęśliwie przy wypalaniu tlenem można stosować jednocześnie wiele palników, co znacznie zwiększa wydajność tej metody.

Wypalanie plazmowe

Ta metoda do cięcia blach wykorzystuje skoncentrowany łuk plazmowy powstający między elektrodą a obrabianym materiałem. Największą zaletą wypalania plazmowego jest szybkość wycinania (kilkakrotnie większa od metody tlenowej, jednak można go stosować jedynie do cięcia blach o grubości od 6 do 40 mm). Krawędź tak wypalanych blach jest stosunkowo nierówna i wymaga zazwyczaj dodatkowej obróbki. Istotną wadą tej metody dosyć drogi sprzęt, jednak szybkość cięcia z nadmiarem to rekompensuje znacznie większą wydajnością w stosunku do wypalania tlenowego.

Wypalanie laserowe

Najlepsze rezultaty wypalania laserowego osiąga się przy cięciu blach o grubości nieprzekraczającej 25 mm, chociaż można nim obrabiać także nieco grubszy materiał (do około 30 mm). Do uzyskania bardzo wysokiej temperatury przepalającej blachę używa się tutaj skoncentrowanej wiązkę promienia lasera. Metoda ta, acz dosyć powolna, wypalając wąziutką szczelinę, pozwala bardzo precyzyjnie wycinać bardzo skomplikowane kształty, a także wykonywać nawet najmniejsze otwory.

Na zakończenie dodajmy jeszcze jako ciekawostkę, że najdokładniejsze cięcie blach stalowych uzyskuje się przy zastosowaniu strumienia wody pod bardzo dużym ciśnieniem. Ze zrozumiałych jednak względów nie możemy tej metody zaliczać do wypalania blach, dlatego tez nie będziemy w tym miejscu jej dokładniej opisywać.